نوشته های بی صدا

وحرفهای نانوشته ،جداشده از بند فکر وپاکتر از آواز قناری

دلی که یک حس مبهم را رانقاشی می کند

حسی که مبهمتر از همیشه در خیالم چنگ می زند و بی وزن و آهنگ آرام می رقصد.

واین بار من ازکلمات درهم پیچیده نمی گویم ونه از قافیه های دیواری شکل .

واز تکرار کلماتِ در زنجیر حرف نمی زنم

من این بار از حرفهای نهفته ی یک احساس و چشمهای منتظر یک مسافر می گویم و از جاده های ناپیموده .

واز خیابانهای نقاشی شده باسپیدیِ برف .

وهوای تازه ی احساس وگرم در این سرمای طبیعت .

من این بار از ناگفته های یک دل می گویم ،از عاطفه ی خورشید و از تبسم سحرگاهی آن .

از کاجهای استواربا تن پوشی از رنگِ سپید و سبز

من از امروزمی گویم ونه از ثانیه های سوخته

ونه از لحظه های نارسیده

من از ثانیه های گرم وآزاد شده ی اکنون حرف می زنم

از نگاههای پرازخواهش

واز صداقت چشمان معصوم

از یک حس کودکانه و صمیمی

من از یک حس نادیده سرشار م

از یک حس نقاشی نشده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: